purple dawns

Endless days
purple dawns
tear drops breathing

The shadow of your eyes
a silent mirror

Blurry thoughts
twofold words

Dried and empty
still giving birth
feeding them burying them
deep in the soil

You can't dress the pain
with beautiful words 

Ξημέρωμα

Mέρες ατέλειωτες
μπρος στο ξημέρωμα
δακρύζουν στάλες
οι πνοές μου

Μάτια σκιές
καθρέφτες σιωπές

Σκέψεις θολές
λέξεις ορέξεις

Στέρεψα στέγνωσα
γεννάω ακόμα
τα θρέφω τα θάβω
βαθιά στο χώμα

Μ΄όμορφες λέξεις
δεν ντύνεται ο πόνος
κι όμως ...

''κρίνα διάφανα''

Προσπαθείς να ξεχάσεις
δεν μπορείς να τ'αλλάξεις

άφησέ το να πέσει στο κενό

Και άσε με να σε χορτάσω
να σ'αρπάξω να σε φτάσω

να ακούσω της πνοής σου τον παλμό

Ένα φιλί για φυλαχτό
κι ένα χαμόγελο ακριβό
θα μου φορέσω

Ζωντανή να μην πνιγώ
στης ζωής μου το ρυθμό
να χορέψω


Ένα μπουκέτο θα σου φέρω κρίνα διάφανα
για την αθωότητα που χάσαμε και βρήκαμε ξανά
να το προσέχεις το χειμώνα
μη ξεραθεί στην παγωνιά

Lighthouses in the sea

How many hours can fit in time ?

A glance, thousand trips 

Illusion of loneliness, transparent mind 

Thoughts turned into ships 

How many words can fit in silence ?

What memories still burn you in oblivion ?

Redemption 

in dissonance

And tell me now , 

How much happiness you hide in your sorrow?

You've changed everything but all remain the same 

You've stolen what  I 've borrowed

but still inside I feel a burning flame 

Lighthouses in the sea our friends and brothers are 

 and you a tidal wave 

 I hope you 'll find the sparkling star 

 and be safe

Φάροι στη θάλασσα

Πόσες ώρες ξεμακραίνεις στη στιγμή
Ένα βλέμμα χίλια ταξίδια
Πόσες λέξεις χωράς στη σιωπή
όλα τα άλλαξες και όλα ίδια

Πόση χαρά κρύβεις μέσα στη λύπη
ποιές θύμισες σε καίνε μες στη λήθη

Κανένα όριο
στο περιθώριο
μια ανάμνηση σκισμένη

Μια λύτρωση
 σ' αντίθεση
μια φλόγα που ανασαίνει

Και πες μου πάλι

Πόσες ώρες ξεμακραίνεις στη στιγμή
Πόση χαρά κρύβεις μέσα στη λύπη

Φάροι στη θάλασσα οι φίλοι κι οι αδερφοί
κι εσύ το κύμα , το νόημα , η ζωή.

15.οκτ.2014

ΛΟΓΩΝ ΠΑΙΓΝΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 38 ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ

Ευχαριστώ θερμά και εκ βαθέων
την Αγγελίνα Ρωμανού
(ποιήτρια και υπεύθυνη του πολιτιστικού τομέα του περιοδικού )
καθώς και το περιοδικό ΛΟΓΩΝ ΠΑΙΓΝΙΑ

που με φιλοξενούν στο τεύχος 38 του Οκτώβρη .

Το ποίημα μου θα το βρείτε στη σελίδα 113 του τεύχους
ανάμεσα σε άλλα λογοτεχνικά στολίδια.

http://www.logwn-paignia.gr/omicronkappatau974betarhoiotaomicronsigmaf---tauepsilon973chiomicronsigmaf-38.html

Πανσέληνος

Καθώς θ' ανηφορίζουμε αντίθετες κατευθύνσεις 

θα βρεθούμε τυχαία στης ελπίδας το δρόμο 

τη μέρα που το φεγγάρι θα γεμίζει 

Together

Talk to me like i am your best friend
share with me all your deepest thoughts
and let me touch your inner feelings

Let me stare at your eyes and hold my hand
i will lay quietly next to you while you reading your favourite book

Open your arms and put me inside your warm embrace
let me stay there for a while
then kiss me a sweet goodnight

Come and let us dream together

Αναρωτιέμαι

Αναρωτιέμαι αν ποτέ θα μάθω την αλήθεια
και ψάχνω μες στα μάτια σου μια απάντηση να βρω
Αναρωτίεμαι αν ποτέ θα βγω απ τα παραμύθια
και συνεχίζω με απάθεια να ζω έτσι όπως ζω

Αναρωτιέμαι αν ποτέ θα πάψω ν'αφηγούμαι
και ψάχνω ένα κάτι έτσι να χω και γω
κάθε φορά που η ψυχή θα λέει παραιτούμαι
να έχω αυτό το κάτι πλέον για σκοπό

Αναρωτιέμαι αν ποτέ ξεφύγω απ'τα όνειρά μου
και συνεχίζω να κοιτώ μες στα δικά σου μάτια
καθώς θυμάμαι εκείνη την πρώτη τη φορά μου
που είδα τα όνειρά μου να γίνονται κομμάτια

Και συνεχίζω να ρωτώ τον έφηβο εαυτό μου
που πήγαν τόσες ώρες και έγιναν καπνός
Απάντηση δεν παίρνω κι ακούω το θυμό μου
να σκούζει να φωνάζει να κάνει σαν τρελός