Wednesday 21 January 2015

No coherence

Look at me now!
I'm talking for you again Logic!
you who comes form language 
becoming thought 
and/or the opposite;
and I get lost in the alleys of grief...

Rain drops the verbs
on blood red sand
two notes on the ground 
to remind you of life.

I forgot to do the laundry 
and  to write that letter again..
Is that you came once more 
and left me high and dry.

What love doll ? 
We are at the alpha 
until the L... 
eight letters road 
two cigarettes 
and a bag of loneliness.

No coherence
No meaning 
scattered. 
Αs you are. 

Δίχως Λογική

Πάλι για σένα μιλάω λογική
Και φλέγομαι
και το μυαλό ακούραστο
δεν δίνει ραντεβού στην ηρεμία

Χωρίς συνοχή
χωρίς νόημα
σκόρπια λόγια

Δεν μ'αγαπάς ζωή
καραδοκάς το θάνατο
μα δεν τον κάνεις ταίρι

Όπως εσύ





Βασιλική Μελισσουργού
Σοφιάνα Παρασκευοπούλου


21.γεν.2015

Χωρίς συνοχή

Να δες τώρα!
πάλι για σένα μιλάω λογική! 
Προέρχεσαι απ' τη γλώσσα 
γίνεσαι σκέψη 
ή/και το αντίθετο
Και χάνομαι στα σοκάκια της θλίψης... 

Στάλες βροχής τα ρήματα 
πάνω σε κόκκινη άμμο 
και χάμω δυο νότες ξέμπαρκες 
να σου θυμίζουν ζωή.

Ξέχασα πάλι ν' απλώσω τα ρούχα! 
ξέχασα να γράψω κι εκείνο το γράμμα... 
είναι που ήρθες πάλι και με άφησες στεγνή!

Ποιος έρωτας μάτια μου;
Ακόμα στο άλφα είμαστε, 
μέχρι το έψιλον... 
τρία γράμματα δρόμος, 
δύο τσιγάρα 
κι ένα τσουβάλι μοναξιά .

Χωρίς συνοχή 
Χωρίς νόημα 
Σκόρπια λόγια 
όπως εσυ.





Saturday 17 January 2015

Απάντηση

'Αλλοι μου λένε να παραμείνω παιδί 
και άλλοι ''ωρίμασε!'' 

Ποιους να φοβάμαι;

Και όταν ρωτάνε ποια είμαι 
το παίζω Οδυσσέας και λέω κανείς
τί να τους πεις ..

Είμαι ό,τι έζησα 
ό,τι επίλεξα 
όλα όσα στρίμωξα 
σε μια άδεια γωνιά 

Όσα αγάπησα 
για ό,τι αμάρτησα 
και ό,τι άφησα 
σε μια νυχτιά 

Είμαι ό,τι βλέπεις 
και ό,τι αισθάνεσαι 

και αν εκπέμπουμε στο ίδιο κύμα 
χάρισμά σου η ρίμα 














Wednesday 7 January 2015

Κάτι σπασμένα κόκκινα λάβαρα

Υποτελείς κουρασμένοι εθνοσωτήρες
κάτι σπασμένα κόκκινα λάβαρα
δυο δακρυσμένες ελπίδες
κάνουν τραμπάλα σε τεντωμένο σχοινί

Υποσχέσεις ουτοπίας
μισές αλήθειες ντυμένες με ψέμα

Κουκούλες και κράνη
πέτρες που ανάβουν φωτιές

Χρεωμένοι οπλίτες
απεγνωσμένοι πολίτες
βρωμάει παρακμή

Με ανάσα κομμένη
ματιά αποσβολομένη
ψυχή κουρασμένη
περιμένουν να δουν την Αυγή


Ποια Αυγή ;