Γράμμα

Καλέ μου φίλε 

ξέρω μας λείπουν τα φτερά 

κι ανάσα μας καμιά φορά βαραίνει 

Είναι που φύγαν οι εποχές 

και τώρα πια τους εραστές 

τίποτα δεν τους δένει 

  

Είναι που πέρασε ο καιρός 

και που δεν έχεις χρόνο 

που δεν μ'αγάπησες ποτέ 

ίσως αυτό και μόνο

Με φύλλα φθινοπώρου 

τις γιάνω τις πληγές μου εγώ

καπνός κι οινόπνευμα 

γεμίζουν τις αυγές μου εδώ

κι οι μέρες προσπερνάνε 

Σκέψεις στο νου μου ένα σορό
θεριά που παίζουνε κρυφτό
σε έναν λαβίρυνθο στενό
στήνουν χορό
φεγγάρια που πονάνε

 Και να μπορούσα στο μυαλό σου μπω
να ξεχαστώ απ΄τα δικά μου

στη μελωδία που σκαρώνεις 

να δω τις λύπες πώς λυτρώνεις 

φωτιά μου

Καλέ μου φίλε 

ξέρω μας λείπουν τα φτερά

κι έμπνευση κοστίζει

Μέρες σαν τούτες εδώ

φουμάρω και διαβάζω Ρεμπώ

κι έξω απ΄το παράθυρο χιονίζει 

Καλέ μου φίλε ξέρε σε σκέφτομαι συχνά
τι κι αν όλα έχουνε πια αλλάξει

για μένα πάντα θα 'σαι η φωτιά 

που βάζει την ψυχή μου σε τάξη

Πού και πού σου γράφω κι ένα ποιήμα 

κι ακούω τραγούδια μας παλιά 

κι ένα ποτήρι με Jack Daniels 

μου κρατάει συντροφιά

Κάπου εδώ θα σε αφήσω 

κι αν ανταμώσουμε ξανά

δυο ζευγάρια φτερά θα φροντίσω 

να βρω να μας βάλω 

δεν γράφω άλλο 

τα λέμε 

φιλιά

(image retrieved from the web)

     

  

Είμαι εδώ και δεν είμαι

Σαν ψέμα ήρθα μεσημέρι

με μια βαλίτσα στο χέρι

μιαν άνοιξη

που ντύθηκε Σεπτέμβρης

'Εξω απ΄το παράθυρο

θολές οι αναμνήσεις

ποιος σου 'πε να γυρίσεις

πού να κρυφτώ να μ'έβρεις

Εδώ μεγαλωσες

Εδώ μεγάλωσες ...

έφτυσες αίμα 

και το γάλα της μάνας που δεν ήπιες ποτέ..

Βόλτες σε γραμμές

παράλληλες του τραίνου 

συγκέρασμα του τώρα και του τότε 

νύχτες φεγγάρια

που ανταμώνουν το ξημέρωμα  

υπό των ήχων μελωδίας που σε στοίχειωσε 

ημέρα Κυριακή

Την αιώνια φυγή σου κανείς δεν λησμόνησε 

μόνο τα μάτια κάτι φίλων που ακόμα σ'αγαπούν 

για τις νύχτες που κάψατε πνευμόνια και χάχανα

Να βρίσκεστε, να χάνεστε ξανά 

η ζωή να κυλά σε ρυθμούς

 που κανείς δεν επίλεξε

και όσα σου λείπουν να χαράζουν τις αυγές σου 

με μάτια υγρά, χέρια παγωμένα 

ν' αγαπάς μονάχα έναν 

που μοιάζει σε σένα 

που μοιάζει με το όνειρο 

που θες να ξεχάσεις κάθε που κοιμάσαι 

και όλα όσα φοβάσαι 

να φέγγουν στον ήλιο ξανά ..

Love poem

Oh! My love!
You are the one for me!
I want to travel the world
with you on my side
That was the first and last goodbye
we shall never be apart.

I will cross the seas,
I will move mountains,
I will fight the world
with you on my side.

My heart screams your name
and when i see your eyes
i fly high up to the skies
the feeling of peacefulness
covers my soul and my whole entity
like a veil of stars

Oh! My love!
Take my hand
and drive me slowly to the path of your dreams,
where people dance the ''second waltz'' and drink wine!

I always be your lady.
You always be my lord.
Living our fantasy
in this distraught world.

                                                        (image retrieved from the web)