Sunday 14 September 2014

''Το λευκό και οι αποχρώσεις του'' της Βασιλικής Μελισσουργού

''Θα ανάψω κεράκια
κι επίτρεψέ μου
να σε διαβάσω απόψε ''


Πρόσκληση στον Έρωτα . Στον έρωτα που σε πέρνει σαν άνεμος και σε σκορπάει στα τέσσερα σημεία του ορίζοντα . Στον έρωτα που μπήκε σαν κλέφτης και σου άφησε το σπίτι ακατάστατο πέρνοντάς σου τα πιο πολύτιμα.
Παρουσία , απουσία , πόνος , τυράννια .
Εικόνες , κυρίως λευκές με λίγο κόκκινο και μια δροσιά από δάκρια .
Αν και στέρεψαν τα δικά της.
Μικρές ,κοφτές ανάσες , δόσεις ελπίδας και ίσως σιγουριάς .
Πηγές χρωμάτων , πληγές , σιωπή, κραυγιές, φίλοι , εχθροί, δαιμόνια , με πανταχού παρούσα την απουσία . Θάλασσες , όνειρα , άδεια σεντόνια και προσευχές.
Αντίκρι στο ψέμα αναζητά την αλήθεια , το συναίσθημα που κρύβεται στο δόσιμο , στο αλισβερίσι των ψυχών .



''Ξεφάντωσα με τη χαρά και 
άφησα τη λύπη να με μάθει τα δικά της. 
Είναι, που κατά βάθος τυραννιέμαι.''

''Η μυστική πόρτα να ξεκλειδώνει.
Ν’ ανοίγει, να επιτρέπει την είσοδο.
Δεν έχει σημασία η αξία, αλλά 
το δόσιμο. 
Να προσφέρεσαι, να φέρεσαι 
μεγαλόψυχα. 
Να πλουτίζεις τον κόσμο. 
Να σκάβεις το χώμα των ψυχών, 
να φυτεύεις ζωές για 
ν’ ανθίσουν. ''

Σε διάβασα χωρίς κεράκια , άναψε φωτιές στο μυαλό μου η πένα σου !
Ταυτίστηκα , όποιος πόνεσε απο έρωτα μα ονειρέυεται ακόμα , το ίδιο θα κάνει .

''Αφού απεχθάνομαι το ψέμα, 
γιατί στέκομαι στην 
άκρη του γκρεμού 
και περιμένω τον έρωτα ;''

''Μα ποιός είπε πως τα όνειρα 

πεθαίνουν την αυγή;''


Εκδόσεις  Www.saiti.gr