Κάπου ανάμεσα παράδεισου και κόλασης
άφησα όσα δεν θέλω ν΄αντικρίσω
και τώρα ψάχνω στα βάθυ μίας όασης
του ουρανού την πυρωμένη αγκαλιά για ν΄ακουμπήσω
Κάπου ανάμεσα σε ενοχές και δάκρυ
άφησα το σκοτεινό της ψυχής μου κομμάτι
μα μελωδίες φέρνουν στο σήμερα το χτες
και τα όνειρα βυθίζονται στου ονείρου τις ακτές
Οι νότες είναι ελάσσονες θυμίζουν
κάτι τέλος πάντων που δεν μπορώ να εκφράσω
σκιές στον τοίχο απεικονίζουν
κάτι που δεν φαίνεται μα θα το εικάσω
........
Κάπου ανάμεσα σε όνειρο κι αλήθεια
μπορώ να διακρίνω μία λεπτή κλωστή
δεν ξέρω τάχα τι λεν τα παραμύθια
ξέρω μονάχα πως είμαι στην αρχή
