Είναι οι στιγμές μικρές κραυγές
σε μια ατελείωτη σιωπή από γαλήνη
Είναι ο φόβος δυνατός
κρότος μικρός βουβή οδύνη
Είναι ο πόνος ανεκτός
τα όνειρα κι ελπίδες μειώνουν κάθε πόνο
μες στην ψυχή κρύος καιρός
φορτίο βαρύ πάνω απ΄το χρόνο
Θέλεις να πάμε μια βόλτα με τ΄αμάξι
να δουμε την πόλη απο ψηλά
να μη μιλάμε να μη γελάμε
να κλάψουμε ο ένας στ΄αλλουνού την αγκαλιά
Μήπως θα ήθελες μια βόλτα μέχρι τ΄άστρα
είναι ό,τι πιο όμορφο μπορώ να σου χαρίσω
με μια ματιά σε μια στιγμή χωρίς να σου μιλήσω
θα ανέβουμε εκεί ψηλά στου ουρανού τα κάστρα
