Άκου κορίτσι,
καλός κι ο έρωτας
αλλά σαν τη ζωή δεν έχει!
Δίνεσαι δένεσαι
κι άλλο δεν έχεις
την ψυχή σου σκορπάς
σε λάθος αγάπες
με αυταπάτες
πουθενά δεν θα πας
Ξύπνα και ντύσου
και ζακέτα μη πάρεις
σκούπισε δάκρια
φόρα γυαλιά
Άνοιξ την πόρτα
βγες μία βόλτα
κι έχε τον Ήλιο
για συντροφιά
Κι αν βρέχει χόρεψε
δίχως ομπρέλα
αγάπα την τρέλα
και την ομορφιά
κάτι ξέρουν οι νέοι του τώρα
που λένε πως ζουμε μόνο μία φορά
Άσε τα όνειρα και πιάσε τους στόχους
κ ασε τους στίχους και γράψε βιβλίο
να το βαφτίσεις ''εμείς οι δύο''
και να μιλάει για τους ανθρώπους
'Ακου κορίτσι κοντεύεις τα άντα
και ας λένε ο χρόνος σημασία δεν έχει
ζήσε το τώρα σαν να 'ναι για πάντα
η καρδιά με ψυχή μόνο αντέχει
